Είναι Διαταγή…..

Ονειρευτήκαμε έναν κόσμο καθαρό….

Η Αρμονία θα ερχόταν να τον ανταμώσει…

Φτιαγμένη για έναν Άνθρωπο όρθιο,

Με βλέμμα μακρινό….

Σιωπή στα Όνειρα….

Χαλίκια στην Αρμονία…

Γονατίστε τον Άνθρωπο…τυφλώστε τον

Φωνάξτε “Ζήτω η Ελευθερία”

Είναι Διαταγή…..

Είναι ώρες που αισθάνομαι......

Είναι ώρες που αισθάνομαι την ζωή να ξεφεύγει σαν νερό μέσα απ’ τα δάχτυλα μου, να μην μπορώ να αρθρώσω λέξη, να κουβαλάω την μοναξιά μου σαν σταυρό στην μαστιγωμένη αυτόπεπίθεση μου.

Κανείς δεν θα μάθει ποτέ πόσο με κατρακυλώ, πόσο με βασανίζω, αρνούμενος να πετάξω τον χιτώνα της πολυπλοκότητας και της σκέψης.

Κουβαλώ μέσα μου το μικρόβιο της μοναδικότητας, πλέω σε μια απέραντη, πληχτικά ήρεμη θάλασσα, ουρλιάζω τα ενδοψηχά μου, αδιαφορώ για ότι με προσπερνά μα την ίδια στιγμή πληγώνομαι γι αυτό…..

Ένα βιβλίο για χαζοχαρούμενους ανθρώπους που έχουν τα πάντα στην ζωή, είναι ένα άχρηστο βιβλίο.

Η αναμέτρηση με τον εαυτό μας μετρά, αυτή και ο κακάσχημος και ο ανάπηρος και ο ευνουχισμένος και ο κακομοίρης.

Ο μαλάκας που απολαμβάνει την ζωή μέσα από κλισέ απόλαυσης, συνθήματα, ράτσες και καλές γνωριμίες είναι για φτύσιμο. Όλοι όσοι πηδάν εύκολα είναι για πήδημα.

Ζω στην εποχή της μιζέριας, οι πετυχημένοι είναι οι αποτυχημένοι,

αυτοί που δεν έχουν να πουν τίποτα τα λεν όλα και κάποιοι άλλοι που μπορούν να γεννήσουν, σαπίζουν καταδικασμένοι απ΄ τους στείρους.

Πρέπει να ντρέπομαι που αγωνίζομαι να μην είμαι στείρος, που μισώ τους «όμορφους» , «έξυπνους» , «πετυχημένους», τα «ιδανικά» και την «αξιοπρέπεια».

Νοιάζομαι γι αυτούς που μπορούν και ερωτεύονται παράφορα την όμορφη κοπέλα που περνά τυχαία από μπροστά τους και ξέρουν πως δεν θα την ξαναδούν ποτέ ξανά στην ζωή τους.

Νοιάζομαι γι αυτούς που μπορούν και παθαίνουν για ένα οργασμό,

που έχουν το θάρρος να γυρνούν την πλάτη στους πολλούς, σ αυτούς που κάθονται γύρω από τον ήλιο,

νοιάζομαι για την θλίψη της ήττας στα μάτια τους κι ας ξέρουν πως είναι οι νικητές……

Aπόσπασμα απο την νουβέλα " Και ο Χρόνος....Κυριακή...."