Αντιο Δεντρακι........

....Καθώς την έβλεπα να χάνεται πίσω από τις λέξεις δάκρυσα,
Ήταν τα βήματα της έτσι ανάλαφρα κ σιωπηλά, μια ιδέα από υποσχέσεις που χάθηκαν κ δεν υπήρξαν ποτέ, μια σιωπηλή απόγνωση στον σιωπηλό μου κόσμο, ένα δέντρο στον κήπο της μοναξιάς μου….
Αντίο δεντράκι της ψιθύρισα μα δεν μ άκουσε ήταν μακριά πια από καιρό τώρα.. ποτέ δεν την απόκτησα πραγματικά κ αυτό πονούσε την φτέρνα της καρδιάς μου…

Απόσπασμα από το θεατρικό Μονόπρακτο .. "οι αναμνήσεις ενός Κηπουρού